De rekstroken zijn ingezet om vervorming en/of spanningen te onderzoeken die ontstaan in onderdelen, constructies en machines onder belasting. Optredende vervormingen kunnen zijn: buiging, verlenging, indrukking en torsie.

Afhankelijk van de toepassing en om de correcte meetwaarden te verkrijgen zijn de rekstroken geïnstrumenteerd in ¼, ½ of volle brugconfiguratie. De eenvoudigste meting voor onderzoek bestaat uit een ¼ brugconfiguratie, eventueel aangevuld middels een precisie weerstand tot ½ brug configuratie. Rekstroken in ½ en volle brugconfiguratie zijn voor metingen met proefstaven en meetstrips de meest ideale configuratie, echter is kalibratie van delen dan vaak gewenst.

Voorbeelden van uitgevoerde metingen met geïnstrumenteerde proefstaven en meetstrips zijn: trekbelastingen in verankeringen, belastingen in gestorte betonen delen, optredende spanningen in ophangingen, buiging in staven, weging, destructief onderzoek. Maar ook bladveren, stabilisator stangen, dempers, profielen en ophangbeugels zijn voorbeelden van uitgevoerde rekstrookmetingen op onderdelen van een constructie of machine.